تقدیم به تووووووو نگارممممم

درد دارد شعری که تو را ندارد

چه برسد به دل من

چه برسد به خاطره های من

خاطراتی از جنس عشق ؛عشق یه ای, سی, تی به متالوژی

خاطراتی مثل بازی تو شهربازی پشت ورزشگاه فولاد شهر

مثل غذا خوردن های تو چمن جلوی, خوابگاه دانشگاه امین

مثل ذرت خوردن های پاساژ ولیعصر

مثل خریدهای زرین شهر

مثل کلاسهای ساعت هفت زمستون و رسوندنت تا محله آ ٢

مثل دعاهای عرفه مثل دعاهای آل. یاسین

مثل اصفهان رفتن های یواشکی

مثل شعرهایی که واست نوشتم

و...............................  

خودت میدونی واسه من ناتمومی بی انتهایی بی نهایتی متل علامتش که هیچ کس معنی اش را نمیداند ونمیفهمد. 

اره من همچنان پر رو و با جسارت مینویسم از بودنم از تنهاییم از جاده های بی تو از ترسیدنم بین این همه ادم ها. 

حست میکنم با تمام وجودم همیشه و همه جا؛ حواسم خیلی جمع ه خیلی مبادا خطایی کنم و تو ببینی

مینویسم به امید اینکه تو ببینی و حداقل یه کامنت بذاری

و در اخر دلخوشم به آنلاین بودنت

Negar...